بررسی تاثیر ماده استات کلسیم منیزیوم بروی عریان شدگی آسفالت روسازی و مقایسه آن با تاثیر نمک

یکی از مشکلات اساسی روسازی آسفالت در فصل سرما؛ حضور برف و یخ بروی آن می باشد که امری اجتناب ناپذیر است. تیم های نگهداری راه برای کنترل این امر و برای جلوگیری از بسته شدن راهها ؛ بطور عمده از نمک و ماسه برای عملیات یخ زدایی استفاده می نمایند. نمک و ماسه دارای عملکرد مناسبی برای عملیات یخ زدایی بوده و از طرفی دارای قیمت پایینی برای استفاده می باشد ولی مشکلات متعددی را بهمراه خود در پی دارد. قابلیت خورندگی بالا؛ از بین بردن و ناهموار کردن سطح روسازی آسفالت ؛ ایجاد مشکلات متعدد برای اکوسیستم های منطقه؛ آلودگی منابع آب؛ افزایش استهلاک وسایل نقلیه؛ آسیب رساندن به عرشه فلزی پلها ؛ برخی از مشکلاتی است که در اثر حضور نمک و ماسه ایجاد می شود که هزینه های مالی فراوانی را بهمراه دارد. محققین برای مقابله با این امر؛ سعی کردند تا ماده مناسبی را که هم عملیات یخ زدایی مناسبی داشته و هم خسارتهای ناشی از حضور آن را به حداقل برسد، جایگزین نمک کنند. یکی از این مواد استات کلسیم منیزیم می باشد که در حال حاضر در آمریکا و بیشتر کشورهای سردسیر دنیا استفاده گسترده ای دارد. هدف این تحقیق مقایسه عملکرد استات کلسیم منیزیم و نمک-ماسه بروی یکی از رایج ترین خرابی های روسازی؛ یعنی پدیده عریان شدگی بروی آسفالت روسازی است که ناشی از قابلیت خورندگی این مواد می باشد. برای محقق کردن این امر؛ بعد از شبیه سازی فصل سرما از دو روش آزمایشگاهی برای بررسی عملکرد مواد استفاده شد. همچنین سعی برآن شد تا حتی المقدور اثر عوامل جانبی از جمله نوع طرح اختلاط و جریان مواد یخ زدا در دوره های یخ بندان مورد بررسی قرار گیرد. در نتیجه آزمایشات؛ آشکار گردید که حضور استات کلسیم باعث کاهش شدت عریان شدگی روسازی آسفالت نسبت به حضور نمک می شود. از طرفی تاثیرگذار بودن نوع طرح اختلاط؛ تاثیر منفی جریان مواد یخ زدا و تاثیر منفی حضور ماسه به عنوان ماده کمکی یخ زدا ؛ آشکار گردید.